Stan na Voždovcu je pamet izbor. Voždovac je gradsko tkivo Beograda i njegov nezaobilazni deo. Voždovac je mesto gde susrećete urbano i kulturno, široke ulice sa mnoštovom sadržaja i male ulice ušuškane tako da u njima vlada mir. Voždovac je pravi izbor za vas ako birate idealnu nekretninu u gradskom jezgru.
VELIKA I BOGATA ISTORIJA
Kraj 19. i početak 20. veka nagoveštavaju nastanak današnjeg naselja i opštine Voždovac. Oko 1870. godine, sa leve strane Mokroluške reke, koja je odavno, kao deo beogradskog kanalizacionog sistema, „sišla“ pod zemlju, na prostoru današnje Autokomande, trgovac Nikola Stefanović izgradio je mehanu. Ubrzo potom, u njenoj okolini, duž Kragujevačkog i Kumodraškog puta i između njih, niklo je malo naselje čije je prvo ime bilo – „Kod Stefanovića mehane“.
Sećajući se da je upravo iz njihovog kraja, sa mesta gde je danas voždovačka crkva, Karađorđe 1806. godine krenuo u pobedonosni pohod na beogradsku tvrđavu, žitelji novonastalog predgrađa spontano su počeli da koriste ime – Voždovo naselje. Ono je 1904. postalo i zvanično da bi se tokom vremena oblikovalo u Voždovac.
Naselje se najpre širilo, ne prema Beogradu, već prema Kumodražu što je, verovatno, uslovila niža cena građevinskog zemljišta za sve veći broj ljudi koji su, a naročito posle izgradnje pruge Beograd-Niš, počeli da dolaze u Beograd i u njemu trajno ostajali.
Voždovčani 1912. godine dobijaju električnu energiju i vodovod, a 1926. od Slavije ka Voždovcu krenuo je tramvaj. Dok su 1896. godine registrovane samo 42 voždovačke kuće, pred Prvi svetski rat ovde je živelo oko 600 ljudi u 95 domova. U vreme kada je građen Avalski put, 1927. godine, između današnjeg Bulevara oslobođenja i Bulevara vojvode Stepe, uz kredite Hipotekarne banke, počela je planska izgradnja Činovničke kolonije, a južnije od nje nastalo je i Predgrađe kraljice Marije. U periodu između dva svetska rata, nikla su i voždovačka naselja Pašino brdo, Dušanovac i Marinkova bara.
(izvor: opština Voždovac)
ZAŠTO BAŠ VOŽDOVAC? MNOGO JE RAZLOGA
1. Najduža ulica u Beogradu nalazi se upravo na Voždovcu - 7,8 kilometara, počinje na Autokomandi, a kraja joj "nema" - završava se tek u Kumodražu. Ona se zove VOJVODE STEPE i u njoj se nalazi naša zgrada.
2. Epicentar Voždovca - tu je niz zanatskih radnjica, ali i supermarketa, lokalnih prodavnica, pekara, butika, parfimerija, banki, vinarija, cvećara, a tu su i brojni "krajski" kafići, ali i četiri fakulteta, studentski dom, jedna gimnazija, jedna srednja škola, nekoliko hotela.
3. U neposrednoj blizini je i čuvena Banjička šuma - oaza zelenila, savršena za džogiranje, vežbanje ili jednostavnu šetnju
4. Za 30 minuta do cetra Beograda peške - od Vojvode Stepe preko Franša d'Eperea pa do Hrama svetog Save, Slavije i dalje...
5. Tramvajom do Slavije za samo 15 minuta
6. Deo grada sa svojim fudbalskim klubom - FK VOŽDOVAC, koji igra Superligu i ugošćava svoje navijače "na krovu". Zašto na krovu? Upravo jer se stadion nalazi na krovu šoping centra "Stadion" i predstavlja jedinstveni stadion ne samo u Evropi, nego u celom svetu. NAPRED ZMAJEVI !
7. Ako ste ljubitelji domaće kinematografije, sigurno znate da se na Voždovcu snimao mega popularni film "Kad porastem biću Kengur" koji govori upravo o mentalitetu i životu građana Voždovca, ali i o životu u voždovačkim soliterima
8. Specifični ugostiteljski objekti i najbolja hrana u gradu? Voždovac donosi najbolje od najboljeg - restorane koji su pravo ogledalo naše domaće kuhinje, a oni se zovu "Kuhinja" i "Kovač". Uvek dobra hrana u gornjem delu Voždovca